Dag 2 – Zaterdag 17 mei – Even onthaasten.

Zaterdagmorgen genieten we buiten van het zonnetje, al moeten we de stoelen daarvoor naast ons huisje zetten. De bomen rondom zijn zo hoog dat het terras achter het huis vrijwel de hele dag schaduw heeft. Wel handig als het snikheet is, maar nu even niet. Het park is al meer dan een halve eeuw oud, waardoor de begroeiing zodanig is dat er overal torenhoge bomen staan. Gelukkig is ons huisje van recenter datum en onlangs nog vernieuwd. ’s Middags ga ik met de auto naar de AH van Borger om nog wat proviand in te slaan en voordat we gaan eten willen we nog een kleine wandeling net buiten het park maken. Vlakbij ons huisje is een achteruitgang van het park waarbij je direct het bos in kunt lopen. Een mooi gebied met afwisselend stukken bos en heide. Vanavond eten we in het restaurant van de camping. Onze ossenhaas blijkt niet alleen het duurste gerecht van de kaart, maar met afstand ook het lekkerste dat we de afgelopen tijd buitenshuis hebben geproefd.

Dag 4 – Maandag 19 mei – Rondwandeling naar Borger.

Voor vandaag hebben we een rondwandeling gepland naar Borger. Borger is een toeristisch dorp met ongeveer 5000 inwoners op de Hondsrug, een 70 kilometer lange zandrug die zich van Groningen tot nabij Emmen uitstrekt. We volgen op de heenweg een route door het bos en over de hei. In Borger eten we een pizza in het gezellige centrum waar het wemelt van de fietsers. Terug gaan we door het gehucht Ees waar nog vele echt Drentse boerderijen te vinden zijn. In totaal een afstand van ruim zeven kilometers,

Dag 5 – Dinsdag 20 mei – Cultuur opsnuiven.

De Buitenplaats in Eelde is sinds vorig jaar een onderdeel van het Drents Museum in Assen en heeft een verzameling kunst uit de Jugendstil of Art Nouveau periode. Momenteel is er de tentoonstelling Power to the Flower. Het museumgebouw is wel bijzonder van vorm maar niet groot en met een uurtje hebben we dan ook de tentoonstelling bekeken. Vooraf had ik me bedenkingen, maar ik moet toegeven dat het tentoongestelde (waar natuurlijk bloemen een hoofdrol spelen) mij positief heeft verrast en zeker de moeite van het bekijken waard is. Na het museumbezoek lopen we naar het Nijsinghuis op hetzelfde terrein. Het Nijsinghuis is een gebouw uit de zeventiende eeuw en heeft lange tijd als gemeentehuis van Eelde gediend. In 1971 kocht het echtpaar van Groeningen het voor 1 euro met de verplichting het te restaureren. Zij lieten de wanden door hun kunstenaarsvrienden beschilderen zodat we vandaag de dag nog het resultaat kunnen bekijken. Zowel de conclusie van mij als die van Aukje is, dat de wij niet van de kunsten van deze kunstenaars gebruik zouden hebben gemaakt. Tenslotte gaan we de museumtuin bekijken die ook als beeldentuin fungeert. De beelden die er zijn geplaatst vinden wij niet zo aansprekend en de staat van onderhoud van de tuin laat met de huidige droogte te wensen over.

Dag 6 – Woensdag 21 mei – Naar kamp Westerbork.

Nu we toch in de buurt zijn wil ik graag Kamp Westerbork bekijken dat op twintig kilometer van ons park ligt. We parkeren de auto bij het herinneringscentrum, het voormalige kampterrein ligt bijna drie kilometers oostwaarts. De dame achter het loket van het herinneringscentrum vertelt ons dat de laatste bus naar het kampterrein om twee uur vertrekt en dat dat er aansluitend een rondleiding wordt gegeven. Een paar minuten laten zien we de groene bus al aankomen en als de bus even later, nog vóór twee uur, vertrekt zit hij mudvol. Bij de aankomsthalte stroomt de bus leeg en zwermt de menigte alle kanten uit. Even verderop verzamelt zich een groepje mensen en dat blijkt het beginpunt van de gegidste rondleiding. De gids, waarschijnlijk een vrijwilligster, vertelt dat het gebied dat nu omzoomd is met bomen, eertijds een kale vlakte was. Het is vlak voor de oorlog opgezet als tijdelijke huisvesting voor gevluchte joden uit Duitsland. Na de oorlog heeft het dienst gedaan als opvangplek voor Molukkers en is in de jaren vijftig ontmanteld. In die periode zijn ook de grote telescopen van de sterrenwacht geplaatst. Dat alles maakt dat er van het oorspronkelijke kamp, met uitzondering van de woning van de kampdirecteur, weinig over is. We lopen achtereenvolgens langs de plaats waar de mensen werden ingeschreven, naar een later teruggeplaatste barak, een wagon en natuurlijk naar het bekende monument met de omhoog gebogen spoorrails. Het is jammer dat de oorspronkelijke bebouwing niet bewaard is gebleven, maar met behulp van de gids krijgen we toch een goede indruk van hoe het is geweest. Nadat de bus ons weer bij het herinneringscentrum heeft afgezet is er gelegenheid om de verschillende ruimten van het centrum te bezoeken. We kijken een korte film en lopen vervolgens langs een verzameling van opstellingen waar het verhaal van het leven in het kamp en de deportatie in beeld wordt gebracht. Indrukwekkend, maar voor ons toch allemaal wel bekend.

Dag 7 – Donderdag 22 mei – Een wandeling rond het Stormbos.

Op Google Maps zien we dat vlakbij ons park een stormbos wordt aangegeven. Even opzoeken via Google leert ons dat tijdens een storm in november 1972 een stuk van het bos waarschijnlijk door een sterke valwind met de grond gelijk is gemaakt. Staatsbosbeheer heeft toen besloten om de ontwortelde en afgebroken bomen niet op te ruimen, maar om de natuur zijn gang te laten gaan. Het resulteert in een verzameling die op de pennen van een Mikado spel doet lijken. De bomen zijn inmiddels begroeid en overwoekerd door allerlei planten, zodat je goed kunt zien hoe de natuur zelf denkt over bosbeheer. Volgens sommigen is hiermee ‘het mooiste bos van Nederland’ ontstaan. We passen het bezoek aan het stormbos in in een rondwandeling die ons, behalve bij het stormbos, ook langs een Pingoruïne (een kuil in het landschap ontstaan in de permafrost periode}, en de Ossenstal (Buinerkeet) brengt.

Dag 8 – Vrijdag 23 mei – Weer naar huis.

Vandaag moeten we alweer naar huis. Om half elf dienen we uitgecheckt te zijn dus voor die tijd wordt alles bij elkaar gezocht en naar de auto gebracht. Ook het uitchecken gaat gaat via de app op de telefoon. Nadat we ons afval bij de ingang van het park heb gedumpt vangen we de thuisreis aan. Deze verloopt met uitzondering van wat oponthoud bij Hoevelaken voorspoedig, zodat we even na twee uur weer thuis arriveren.