Code Rood

In aansluiting op ons vorige bezoek aan Midden Limburg, is onze keuze op het iets zuidelijker gelegen stadje Montfort gevallen. Camping Biej de Vogel heeft tot onze verrassing ook in het hoogseizoen nog plek en dus maar snel geboekt voor de periode van maandag 12 t/m zaterdag 17 juli. Er wordt voor aankomende dinsdag wel een dag met veel regen voorspeld, maar we vermaken ons wel tijdens een dagje 'ophokken'.

De campingplaatsen zijn ingedeeld in een binnenring en een buitenring. Wij krijgen een plekje in de binnering en dat omvat een groot veld waarbij de campinggasten goed zicht op elkaar hebben. Bij aankomst komt een van de 'stamgasten' direct naar ons toe en begeleidt ons naar de voor ons gereserveerde plaats. Wij geven de voorkeur aan een beetje privacy en besluiten daarom de camper met de blinde zijde naar het midden van het veld te parkeren. De camper staat nog niet stil of een andere gast maakt ons er op attent dat we de deur aan de 'verkeerde kant' hebben. Wij laten het zo en genieten daarna in de schaduw van een heerlijk plekje privé tussen de camper en een hoge heg.

Het weerbericht van het journaal van acht uur meldt dat er voor de komende dagen regen wordt verwacht. Niet voor een dagje, maar voor vrijwel onze hele vakantieperiode. Bovendien met een hoeveelheid die tot enorme wateroverlast kan leiden. De ironie wil dat voor ons thuisadres weinig of geen regen wordt verwacht. Na kort onderling beraad neem ik contact op met de campingbeheerster. We spreken af dat we de volgende ochtend weer huiswaarts zullen gaan, maar na de regenperiode kunnen terugkomen.

Op weg naar Sint Odiliënberg komen we door het buurtschap Reute waar een bankje om een drinkpauze vraagt. Na een tochtje dwars door Sint Odiliënberg koersen we via binnenwegen terug naar de camping en zakken daarna neerop ons favoriete plekje in de schaduw van de boom naast de camper.

Dinsdag 20 juli - Rondwandeling door 't Sweeltje

Vandaag staat een rondwandeling van tien kilometer op ons programma. Niet ver van de camping zijn twee bosgebieden: het Munnikbos en 't Sweeltje. Het eerste stuk gaat weer langs de maisvelden en vlakbij het zwembad van gisteren slaan we rechtsaf een pad opnieuw het Munnikbos in. Ditmaal een voetpad dat vlak langs een beek slingert. Hier is van wateroverlast niets meer te merken en het water van de beek staat ongeveer twee meter onder het maaiveld. Na een kilometertje slingeren over een prachtig pad door een oud bos bereiken we de verharde weg, de Roskam. Nu volgen we een stuk dat we gisteren met de fiets in tegengestelde richting als omleidingsroute hebben gebruikt. Uiteindelijk komen we bij het tweede bos, 't Sweeltje. Hier lopen we kris kras langs brede paden, maar soms ook door struikgewas waarbij er zo nu en dan ook een flinke bult op onze route ligt. Uiteindelijk komt ook aan het zigzaggen een eind en wandelen we het laatste stuk door open veld, waar juist het gerst wordt geoogst, terug naar de camping

Woensdag 21 juli - Fietstocht naar de Maas

Nu het water al weer meters is gezakt durven wij naar de Maas te kijken zonder direct voor ramptoerist te worden aangezien. Een rit van ongeveer 32 kilometer, maar nog wat meer als je paar omweggetjes meetelt. Vanaf de camping rijden we eerst naar Montfort waar het kasteel van Montfort te bewonderen valt. Het kasteel blijkt een ruïne waarvan men een toren en een stuk muur opnieuw heeft opgemetseld, met als hoofdfunctie horeca uitspanning. Vandaar peddelen we langs een mooie landweg via het plaatsje Joost naar Echt. Midden in het dorp houden we een rustpauze en wat ons opvalt dat het gezellige plaatsje goed van winkels en terrasjes is voorzien. Vervolgens gaat het na een flinke klim naar de brug over het Julianakanaal naar het gebied rond de dorpjes Ohé en laak. In vroeger tijden bij watersnood steevast geïsoleerd en in de problemen, kunnen we ook ditmaal nog wel zien hoe hoog het water is geweest. Met bovendien de stille getuigen in de vorm van een rij zandzakken. 

Nabij Stevensweert is het waterschap doende om de waterpompen weer in te laden. Aan de oever van de Maas houden we in Stevensweert een tweede pauze met uitzicht op de Maas en aan de overzijde België. De rivier kolkt nog steeds en nu en dan drijft er wrakhout of een complete boomstam voorbij. Een complex van woonarken is helemaal omgeven door aangespoeld materiaal. Weer verderop bereiken we de sluis van Maasbracht in het Julianakanaal. Jammer dat we de sluizen vanwege de gestremde scheepsvaart niet in werking kunnen zien. Vanuit Maasbracht is het nog maar acht kilometer terug naar de camping waar we, met nog een tussenstop bij een ijssalon, tegen vijf uur arriveren.

Donderdag 22 juli - Naar huis terug

Vandaag is de vierdaagse vakantiepret al weer voorbij. Noodzakelijkerwijs omdat ik een afspraak heb bij de tandarts heb. Anderzijds vinden we het hier ook wel welletjes, want gistermiddag heeft een gezin met vijf kinderen hun king size tent vlak naast onze plek neergezet. En dan merk je als pensionado dat je het gejengel van kinderen wel kunt missen. Vanmorgen inpakken dus en om half elf gaan we op weg richting huis. Onderweg maken we nog een tussenstop vanwege een andere afspraak waarbij gelijk een koffiepauze wordt ingelast. Rond drie uur zijn we weer thuis en een paar uur later is de camper al weer uitgeruimd. Op naar de volgende vakantie!!!!!

Wat vonden wij er achteraf van?

Midden Limburg is een prachtig gebied. Een beetje glooiend en voorzien van mooie natuur en met de afgelopen dagen schitterend weer. Camping Biej de Vogel is leuk opgezet met relatief grote plaatsen en goede voorzieningen. Voor mensen die privacy zoeken en voor kinderen is de camping minder geschikt. Beheerster/eigenaresse Carla is erg gastvrij, is flexibel en doet haar best om het eenieder naar de zin te maken. Minpunt is wel dat de camping in een gebied ligt met rondom varkenshouderijen. Afhankelijk van de wind ontkom je er niet aan dat een af en toe een varkenslucht je neusgaten binnendringt.