Maandag 26 mei – Boodschappen doen en daarna niet wandelen maar regenen.

Het is de bedoeling dat we vanmorgen na het ontbijt eerst met de camper naar het dertien kilometer verderop gelegen Avallon rijden om inkopen te doen. Terug op de camping willen we dan na het warme eten nog een wandeling in de omgeving maken. Het boodschappen doen verloopt, hoewel later dan gepland, voorspoedig maar reeds voordat het eten op tafel staat gaat het regenen, en niet zo zuinig ook. Gelukkig kunnen we onder de luifel zitten want de temperatuur is goed en het water stroomt van de schuin gezette luifel met een grote straal op de grond. Met enkele tussenpozen waarbij het nagenoeg droog is volgt de ene bui de andere op, waarbij er ook hagel valt en gedurende meer dan een half uur het TV signaal door de bui wordt geblokkeerd. Maar we vermaken ons binnen best en brengen de avond door met lezen, TV kijken en computeren.

Dinsdag 27 mei – Onze eerste wandeldag.

’s Morgens is het droog maar wel zwaar bewolkt. De temperatuur buiten is echter niet verkeerd zodat we voor de zekerheid de luifel opzetten en toch buiten kunnen ontbijten. Daarna doen we allerlei huishoudelijke klusjes zodat het vanzelf weer tijd wordt om het warme eten klaar te maken. Nadat het de afgelopen uren toch af en toe spetterde blijkt de lucht na het eten op te klaren. We besluiten op pad te gaan en willen hiervoor de eerste rondwandeling, die we thuis al hebben voorbereid, gaan doen. Om half vijf starten we voor een tocht van op papier ruim acht kilometer lang maar die in werkelijkheid een paar kilometer langer blijkt. 

Na een paar honderd meter langs het asfalt slaan we een landpaadje in en de rest van de route zal vrijwel steeds uit onverhard pad bestaan. Het wordt een prachtige tocht langs veel hellingen met druivenstruiken en ook door een drietal oeroude dorpjes die in Nederland al lang weggerenoveerd zouden zijn. Rond zeven uur zijn we weer terug op de camping na een prachtige tocht. Ook het weer heeft zich hierbij goed gehouden.

Woensdag 28 mei – Een fietstocht.

Vanmorgen worden we wakker met het zonnetje op de camper. Ook tijdens het ontbijt buiten koesteren we ons in de zon en er is bovendien geen wind. Ideale omstandigheden om een fietstocht te maken dus. In Nederland heeft Aukje al een route uitgezocht die bovendien over kleine binnenweggetjes gaat zodat we weinig verkeer hoeven te verwachten. We vertrekken om half een van de camping en rijden eerst naar het centrum van Saint-Père. Nu is Saint-Pére een dorpje van niks maar ik slaag er toch in om een verkeerde weg in te slaan. Enkele kilometers later kom ik daar pas achter en er rest ons niets dan om te keren. Terug in Saint-Père valt het nog niet mee de juiste weg te vinden. Er staats niets aangegeven en er zijn verschillende straatjes die ofwel doodlopen ofwel in een voetpad of track overgaan. Uiteindelijk lukt het met een tweede kaart erbij om de juiste route te vinden en deze weg gaat langzaam omhoog de heuvels in. Nu blijkt weer eens wat een mooi gebied de Bourgogne is en in deze tijd van het jaar is de natuur op zijn mooist. We zijn een klein half uur onderweg als zich een bui aandient. Net op het moment dat we willen gaan schuilen waait de bui echter over. Hierna volgt een stuk dat omlaag gaat en we genieten van het uitzicht. Ook schieten we snel op zodat er geen behoefte is om een stuk van de route in te korten in. Even voorbij het gehucht Charancy raken we echter opnieuw even het spoor bijster. We kiezen een weg die in een track overgaat is uiteindelijk steeds minder goed bereidbaar is. Volgens de andere kaart hadden we een andere weg die verderop parallel loopt moeten nemen. Gelukkig kunnen we de misser repareren om aan het eind van het track een stuk met de fiets aan de hand dwars toe naar de ander weg te lopen. Verder verloopt de tocht vlekkeloos en als we om vier uur weer terug bij de camper zijn kunnen we terugzien op een prachtige fietstocht.

Donderdag 29 mei – Rondwandeling vanaf de camping.

Na de mooie fietstocht van gisteren gaan we vandaag een rondwandeling maken in hetzelfde gebied. Uiteraard is de afstand nu korter en beperkt tot ongeveer 12 kilometer.

Om twaalf uur gaan we zonder jas aan in een lekker zonnetje op pad. We volgens de eerste kilometers de oever van de rivier La Cure die ook langs de camping stroomt. Doordat het landschap heuvelachtig is hebben we echter geen zicht op de rivier maar wel op de schitterende omgeving met het stadje Vézelay als markant hoogtepunt dat vanaf ver steeds zichtbaar is. Via enkele plaatsjes die we gisteren met de fiets ook hebben aangedaan, maar waar we al lopend meer tijd voor nemen om te bekijken, komen we rond half vier weer terug op de camping. Inmiddels blijk het daar vanwege het Hemelvaartsweekend al aardig volgelopen met passanten hetgeen zich tot in de avond zal doorzetten. ’s Avonds staat de camping bijna vol met trekkerstentjes en campers en caravans die net als wij van een zachte avond genieten.

Vrijdag 30 mei – Vertrek richting het zuiden.

Aan alles komt een eind… dus ook aan ons bezoek aan de noordwest punt van het Parc De Morvan. Vanmorgen vroeg heb ik de toiletcassette al geleegd om de andere campinggasten niet in de wielen te rijden en aansluitend zijn we begonnen met het gereedmaken voor vertrek. Om half twaalf verlaten we met enige weemoed de camping en de streek waar we het erg naar ons zin hebben gehad. Eerst een stukje omrijden naar Avallon om boodschappen te doen. We stoppen bij Aldi, Auchan (waar we ook een pizza eten) en de Lidl zodat we er de komende dagen weer even tegen kunnen. Het volgende doel is het kasteel van Bazouches op ongeveer 40 km rijden  N47.379667, E3.794439. Dit kasteel is rond 1280 gebouwd en is kort daarop het onderkomen van de Engelse Koning Richard Leeuwenhart en de Franse Koning Phillip Augustus geweest toen ze vanuit Vézelay voor de derde Kruistocht op pad gingen. Na 1675 is het kasteel aangekocht door Maarschalk de Vauban die van Koning Lodewijk XIV geld had gekregen vanwege zijn snelle verovering van Maastricht. De Vauban was een meester in het bedenken van verdedigingswerken en ook hoe deze bij de vijand omzeild moesten worden en is meer dan vijftig jaar in dienst van de Franse Koning geweest. Hoewel hij steeds het land doortrok, in een stoel gedragen door twee muildieren, was hij graag nieuwe dingen aan het bedenken en schreef ook boeken. Het kasteel is mooi tegen een heuvel gebpuwd en heeft uitzicht op het stadje Vézelay dat op 10 km afstand is ligt. Ondanks dat de Vauban vaak weg was heeft hij het kasteel grondig laten verbouwen en uitbreiden en onder leiding van zijn vrouw verbleven een flink deel van zijn familie en vrienden in het kasteel. Bij een rondgang door het kasteel merk je hoe bewoonbaar en warm alles aanvoelt en de verschillende kamers ademen een specifieke sfeer. Een hoogtepunt is de verzameling van ongeveer 8000 boeken in de bibliotheek. Behalve over militaire zaken schreef De Vauban ook boeken over hoe hij dacht over de sociale structuur van Frankrijk en een voorstel deed voor belastingvereenvoudiging (de Royal Dime). 

Na het bezoek aan het kasteel zijn we van plan om op de dertig kilometer verderop gelegen camperplaats van Bazolles N47.164304, E3.619284 te rijden en daar te overnachten. Als we arriveren staat er slechts één camper van een stel vissers. We puzzelen nog even of het wel de gezochte camperplaats is en hoe we onze camper het beste kunnen neerzetten. Als we eenmaal goed en wel staan blijkt dat we juist op tijd waren en dient de ene na de andere camper zich aan. ’s Avonds staat de camperplaats bijna helemaal vol.

Zaterdag 31 mei – Weer een stukje op weg naar de volgende etappeplaats.

Vanaf de camperplaats van Bezolles is het nog 200 km naar camping Les Dômes te Nébouzat in de Auvergne. Toen we vanmorgen wakker werden was er al aardig wat reuring in de omgeving. De camperplaats aan het water trekt niet alleen camperaars aan maar ook veel vissers en later op de dag hele families die komen recreëren. We besluiten na het ontbijt om een wandeling rond het meer, het L’ Etang De Baye, te maken voordat we vertrekken. Het is mooi zonnig weer en we willen toch wat van de omgeving gezien hebben voordat we hier weggaan. We lopen naar het sluisje van het kanaal van Nivernais en volgen vandaar de oever van het meer  totdat we weer bij de camper uitkomen. We doen daar een uurtje over. L’Etang de Baye is aan het begin van de 18e eeuw kunstmatig aangelegd en is bedoeld om het kanaal van Nivernais van water te voorzien. 

Als we rond half een bij de camper terugkomen heeft zich al een picknickend Frans gezin   tegen het voorwiel van de camper geposteerd zodat zij het niet erg zullen vinden als we vertrekken en er voor hen meer ruimte ontstaat.

We rijden eerst een uurtje richting zuid en stoppen langs de weg voor de koffiepauze. Weer anderhalf uur verder rijden we een picknick plaats op en eten we zuurkool met spekjes en worst. Dat vergt eerst nog een poosje uitbuiken voordat we verder gaan. Intussen filosoferen we over de te volgen strategie. Als we doorrijden naar de camping zijn we daar in de vooravond als de meeste andere vakantiegangers al binnen zijn. Bovendien is het extra druk met hemelvaart, dus lijkt het ons beter om ook vannacht op een camperplaats te overnachten zodat we morgen op tijd op de camping zijn… en een boel Fransen de dag erop weer aan de slag moeten. Het wordt de camperplaats van Aigueperse dat op 50 km vóór Nébouzat ligt. Rond zes uur rijden we de camperplaats N46.025869, E3.202836 op en even later staat alles geïnstalleerd, inclusief beveiliging en TV-schotel. Na ons druppelen nog enkele camperaars binnen zodat we aan het einde van de avond met drie Hollanders, een Belg, een Duitser en een Fransman staan. We gaan die avond te voet het oude stadje verkennen maar komen snel tot de conclusie dat behoudens enkele monumentale gebouwen waaronder de kerk, de stad behoorlijk in verval is en geen toeristische trekpleister is.

Zondag 1 juni – Camping Les Dômes in Nébouzat N45.725536, E2.890342.

Met nog 50 km en één uurtje voor de boeg hoeven we ons vanmorgen niet te haasten. Na het ontbijt besluiten we nogmaals naar de kerk in het centrum te lopen omdat deze gisteren gesloten bleek. Zodra we buiten komen blijkt dat iedereen op de camperplaats inmiddels is vertrokken. We lopen naar het centrum waar naar Franse gewoonte op zondagmorgen verschillende winkels zijn geopend. Het ziet er direct minder naargeestig uit dan gisteravond het geval was al blijft de stad een verwaarloosde indruk maken. In de kerk is een dienst aan de gang. De kerk blijkt helemaal vol en wij sluiten achterin aan en bedienen ons van staanplaatsen. Rondkijkend zien we een sobere maar imposante kerk die er hoog is. In de twaalfde eeuw had men wellicht minder last van hoogtevrees dan nu. De dienst betreft het klein-aannemen en door de juf begeleid zingen de jonge kinderen er lustig op los en maken intussen ondersteunende gebaren.

De oude grijze pastoor laat er vervolgens door zijn stem geen misverstand over bestaan dat het hier een serieuze zaak betreft en vindt dat zijn boodschap ook tot degenen waarvan de oren een beetje dicht zitten moet doordringen. Van een en ander op de hoogte verlaten we stilletjes de kerk en lopen terug naar de camper. De rit naar de camping verloopt verder voorspoedig met dien verstande dat we enkele flinke heuvels over moeten waarbij het in de derde versnelling over behoorlijk kronkelende weggetjes gaat.  Bij camping Les Dômes blijkt het management nog aan de lunch te zitten als we de camping oprijden. Even later gebaart een mevrouw dat er voor ons slechts één plek te kiezen valt en dat we later maar moeten inschrijven want ze moet eerst verder met eten. We parkeren de camper op een piekkleine plek waarbij het vanwege de bomen duidelijk is dat we de komende dagen geen TV kunnen kijken. Weer even later gebaart een man dat hij met de reparatie van het herensanitair bezig is en bij de dames ziet het er niet al te fris uit. Geen goede vooruitzichten dus. We willen op deze camping in de eerste plaats broodbakken, wassen en poetsen dus we gaan toch aan alvast de slag. Later op de avond blijkt het sanitair gerepareerd en de douche heerlijk warm.. al met al gaan we lekker fris de nacht in.

Maandag 2 juni – Werkdag op de camping.

Na twee weken vakantie zijn we door het schone wasgoed heen en moet ook de camper een grondige poetsbeurt hebben. Gisteravond heeft Aukje de wasmachine al aan het werk gezet en heb ik twee broodjes gebakken. Vandaag wordt een derde maal de wastrommel gevuld en dan moeten we er weer een tijdje tegen kunnen. De wasmachine werkt snel maar niet bijster schoon maar de droogtrommel levert droger wasgoed af dan in de regel op reis het geval is. Je kunt blijkbaar niet alles honderd procent krijgen. Internet is weer een ander verhaal. De camping heeft gratis WIFI beschikbaar maar dat is zo zwak dat je alleen direct bij de receptie een werkbare situatie krijgt. Vanuit de camper is het zelfs met onze Power WIFI antenne onvoldoende bruikbaar. We hebben daarom besloten vandaag met onze prepaid MIFI internet toegang te zoeken. Het blijkt echter dat het GSM net nog maar 2G i.p.v. 3G of zelfs 4G ondersteunt, zodat er slechts een oude GPRS snelheid overblijft.

Een solide verbinding dus maar alleen voor mensen met geduld en ook niet geschikt om bv. een filmpje te bekijken. Maar… aan de slag dus. Aukje aan het poetsen en ik verzorg de ondersteuning (WC cassette, water bijvullen en bak vandaag pannenkoeken). 

Notitie van Aukje--  Wat zo heerlijk van het reizen is, dat we langs binnenwegen rijden, in een heerlijk rustig tempo, zodat we allebei de wereld om ons heen voorbij kunnen zien glijden. Het verveelt nooit.

Dinsdag 3 juni –  Wandeling naar Nébouzat.

Vandaag wordt nog bewolkt weer voorspeld en voor morgen zelfs een dag met veel regen. Vandaar dat ik het eerste deel van de dag gebruik om de wandelroutes van de komende dagen in te scannen, met de Ozi Explorer routes te maken en deze uit te printen en in de GPS te downloaden. Na het warm eten willen we toch nog even een frisse neus halen en lopen we naar het nabijgelegen dorpje Nébouzat om een paar boodschappen te halen, een tochtje van ongeveer vier kilometer. Het dorp stelt in omvang en uitvoering niet veel voor. We bekijken de oude kerk van binnen. Het blijkt dat er in de regio 13 gemeenten zijn met samen 4800 inwoners en 10 kerken. Een redelijk ontvolkte steek derhalve. De plaatselijke Vival supermarkt weet ons echter aan eieren, bananen en water te helpen zodat we thuis gekomen het idee hebben het nuttige met het aangename te hebben gecombineerd. ’s Avonds wordt ik aangesproken door een stel Engelsen en voor ik het weet ben ik overgehaald om een spelletje Jeux de Boules mee te spelen. Het moet toch niet gekker worden…. (en nee, ik heb niet gewonnen).

Omdat voor vanaf donderdag mooi weer wordt voorspeld en vanwege het naderende Pinksterweekend heeft Aukje het idee geopperd om vanaf donderdag twee dagen op een camperplaats nabij de Puy de Dôme te gaan overnachten en dan voor het Pinksterweekend een plek op de camping van Nébouzat te reserveren. Dan zijn we voor de Pinksterdrukte bij de Puy de Dôme en tijdens de pinksterdrukte hebben we een gegarandeerde plek op de camping.

Woensdag 4 juni – Fietstochtje in de omgeving.

Het weer houdt zich vandaag aan de voorspelling al moet ik zeggen dat het met de hoeveelheden water wel meevalt. Na de middag klaart het op en valt er alleen zo nu en dan nog een bui. Aukje had een grote fietstocht gepland, maar door de fikse heuvels rondom (we zitten al op 800 meter) zie ik dat niet erg zitten. Om het uit te proberen hebben we een rondje van ongeveer 12 km uitgezet waarbij we er op hebben gelet dat we niet al te haaks op de hoogtelijnen uitkomen. Tegen de avond fietsen we de camping af en na een paar honderd meter volgt al een flinke klim van een paar kilometer lengte, direct gevolgd door een vrij steile afdaling. In de remmen knijpend heb ik het gevoel dat ik alle trapenergie direct weer in warmte aan het omzetten ben. De tocht gaat wel door een erg mooi landschap maar ik constateer ook dat er vrijwel geen meter vlak is. De stukken asfalt wisselen zich bovendien af met sintels zodat ik bij het afdalen nog rustiger aan moet doen. Aukje vindt het wel leuk maar ik fiets liever op een wat meer geciviliseerd en vlakker terrein. Na een uur en een kwartier zijn we weer terug bij de camping. Om achter uur wordt er op de deur geklopt … voor weer een spelletje Jeux de Boules.

Donderdag 5 juni – Puy Paridou.

Vanmorgen vertrekken we voor twee dagen vanaf camping Les Dômes om een paar wandelingen wat verder weg van de camping te gaan doen. Er zijn camperplaatsen in de buurt waar we kunnen overnachten dus dat is ook al geen probleem. Gisteravond hebben we de buitenboel al ingepakt zodat we vanmorgen niet hoeven te haasten. Om half elf rijden we de camping af richting parkeerplaats van de Puy Paridou, een rit van ruim zestien kilometer.

Zoals beloofd is het weer een stuk verbeterd al is er in de morgen nog wat sluierbewolking. Om twaalf uur precies gaan we op pad. Het belooft vandaag een makkie te worden omdat we maar een paar honderd meter hoeven te klimmen. De  route gaat via een mooi pad dat door bomen is omgeven zodat we lekker in de schaduw lopen. We gaan in een cirkelbeweging om de oude vulkaan omhoog en na een uurtje lopen komen we bij de rand van de krater. Hier zie je dat het centrum van de voormalige vulkaan een kleine honderd meter is ingezakt. Dat is ook de belangrijkste attractie van Puy Paridou omdat vrijwel alle Puys in de omgeving een afgeronde top hebben.

Doordat het heel lang gelden is dat een en ander heeft plaatsgehad is er van lava niets meer te bespeuren en groeit er gras op de bodem van de krater. Een gewilde plek om te picknicken. Wij vervolgen de tocht verder omhoog langs de kraterrand waarbij we een prachtig uitzicht over Clermont Ferrand en op de Puy de Dôme hebben, die voor morgen op het programma staat. Nadat we de rand van de vulkaan ongeveer half hebben gerond worden we via een houten trap van honderden meters lang weer naar beneden geleid. Het gebied blijkt er gevoelig voor erosie en met de vele dagjesmensen (vandaag zijn er gelukkig maar enkelen), slijt de boel snel uit. Gelukkig steekt de EU met subsidie een handje toe om de trap te financieren.

De route verder omlaag wordt een mooie wandeling door halfopen terrein en is een genot om te doen. Na een tocht van in totaal zeven kilometer arriveren we kwart over twee weer bij de camper. Volop tijd om eten te maken en daarna nog even uit te buiken voordat we naar de camperplaats aan de voet van de Puy de Dôme N45.769238, E 2.984687 rijden en we twee nachten willen blijven staan.

Vrijdag 6 juni – De beklimming van de Puy de Dôme.

Vanmorgen blijkt het weer stralend weer en tijdens het ontbijt maakt Aukje zich een beetje ongerust of we wel tijd genoeg hebben voor de wandeling die voor vandaag op het programma staat. We zijn vandaag precies drie jaar getrouwd hetgeen ik opluister met een bescheiden boeketje vers geplukt in de omgeving van de camper. Rond kwart over elf sluiten we de camper achter ons en gaan we op pad over een mooi bospad dat langzaam stijgt. Op deze wijze kunnen we gemakkelijk de eerste paar kilometers afleggen.

Maandag 9 juni – Puy de Pourcharet.

De tweede wandeling vangen we vanwege de wederom overdag oplopende temperatuur opnieuw in de middag aan. Doordat deze tocht enkele kilometers langer is en in de loop van de middag zich bewolking aandient, gaan we nu om even na vieren van start. We lopen eerst naar het dorpje Nébouzat waar we al eerder zijn geweest. Vandaar gaat het langzaam omhoog en zien we de Puy de Pourcharat voor ons opduiken. Deze is qua hoogte niet indrukwekkend maar er voert een mooie wandelroute aan de voet rond omheen. Het eerste stuk gaat door open land waarbij we een schapenboer passeren die voor pedicure speelt.

De terugweg voert door een mooi bos en daarna door een boeren gehucht en verder over tracks die ons weer terug in Nébouzat en vervolgens naar de camping leiden. Het is een stuk minder druk op de camping dan gisteren. In de avond vul ik de watervoorraad van de camper bij en doe enkele andere klusjes voor we de rest van de avond lekker buiten doorbrengen.

Woensdag 11 juni – Wandelen???? Nee toch maar even niet!

Vanmorgen alweer een strakblauwe lucht en een temperatuur die tegen het middaguur al behoorlijk omhoog schiet. Evenals de afgelopen dagen hebben we ook vandaag besloten om de geplande rondwandeling pas aan het eind van de middag aan te vangen. Dan is het minder warm en er is nog ruim voldoende tijd voordat het donker is.

Overdag houden we ons ledig met onder meer brood bakken, foto’s bewerken, verslag schrijven en boekje lezen. Zo rond een uur of twee begint de lucht echter wat te betrekken en als we om drie uur aan de warme maaltijd gaan rommelt het al in de verte. Na de afwas en het uitbuiken blijkt de lucht echt donkergrijs. We aarzelen nog of we op pad zullen gaan maar er lijken niet al te veel schuilplaatsen onderweg te zijn. Uiteindelijk besluiten we om het er niet op te wagen. Een half uurtje later weten we ook dat dit een prima beslissing was. Op het camperdak horen we hagel en regen knetteren en het onweer is ook aardig dichtbij gekomen. We houden het slechte weer waarbij regen bliksem en donder elkaar om het hardst uitproberen gedurende een groot deel van de avond. Pas tegen tien uur wordt het langzaamaan droog zodat we zonder kleerscheuren naar en van het douchegebouw kunnen.

Donderdag 12 juni – Lac du Chambon en Chateau de Murol

Nadat ons wandelplannetje gisteren in duigen viel willen we het vandaag anders aanpakken. Ondanks dat het vandaag ook weer stralend weer is willen we vroeger op pad omdat het weer-bericht voor vanavond ook weer kans op onweersbuien opgeeft. Na een heerlijk ontbijt in de buitenlucht en nadat natuurlijk de huishoudelijke klusjes zijn gedaan gaan we om twaalf uur op pad. Op het programma staat een rondwandeling om het meer van Chambon en omdat de route daarna richting het kasteel van Murol voert willen we dat ook tegelijk meenemen. We lopen eerst via een achteraf pad naar het stadje waar de deur van het plaatselijke kerkje al openstaat. Het blijkt een oude en eenvoudig ingerichte kerk die echter door het vele houtsnijwerk toch prettig oogt.

Na ons kerkbezoek lopen we via een bospad richting het meer. Het meer blijkt kleiner dan het er op de kaart uitziet maar er zijn rondom wel verschillende strandjes met ontspanningsmogelijkheden. besluiten te pauzeren waarbij Aukje voor koffie kiest en ik mezelf een Magnum gun. Ververst lopen we daarna langs de oever van het meer. Aan de andere kant aangekomen blijkt dat er een uitstulping aan het meer is gecreëerd waar onder meer vissen en andere dieren gedijen. Het is een moerasachtig gebied waar wij via een plankier van bijna een kilometer lang overheen worden gevoerd. Aan de eind gaan we via een wandelpad verder en komen uiteindelijk in de heuvels terecht. Hier gaat het pad door een prachtig gebied wel serieus omhoog en uiteindelijk belanden we bijna driehonderd meter hoger dan bij het vertrek.

Even na drie uur komen we bij het kasteel. Wij nemen een ‘ticket simple’ hetgeen inhoudt dat je niet door onder meer ridders te paard wordt geanimeerd zoals een Franse schoolklas te beurt valt. Het kasteel is niet geheel intact maar zeker ook geen ruïne. Men slaagt er in om het leven en de gebruiksvoorwerpen uit de tijd dat het kasteel werd gebouwd (rond 1150) goed in beeld te krijgen. In de verte horen we alweer een onweer rommelen maar dat blijkt vandaag een andere route te hebben gekozen. Wij lopen na het kasteelbezoek via het stadje Murol terug naar de camping waar Aukje na een biertje een heerlijke warme hap op tafel tovert. ’s Avonds blijft de temperatuur en het weer aangenaam zodat je rondom ons heen volop geroezemoes hoort van de bijna geheel Nederlandse camping bezetting.

Vrijdag 13 juni – Vrijdag… wasdag.

Zo om de twee weken zijn we door onze voorraad schone kleren heen en moet ook het beddengoed de wasmachine in. Het is dan handig als we op een camping staan waar men ook een wasmachine  en droger ter beschikking heeft. Mijn taak dus om muntjes (jetons) bij de receptie te kopen zodat het monster aan het werk kan. De was op de camping gaat sneller dan huis want na een half uur vindt het apparaat dat het genoeg kunstjes heeft gedaan voor de vijf euro die hij aan voer nodig heeft. Ook de droger vindt het snel goed en heeft ook na een half uur het muntje van 2,50 euro opgepeuzeld. Vandaag tweemaal een machine vol en morgen nog eentje zorgt dat we er weer een tijdje tegen kunnen.

De terugweg verloopt aanvankelijk niet zo vlot. Na een paar honderd meter geeft de GPS duidelijk aan dat we niet op het goede spoor zitten, maar waar wel het juiste pad is wordt niet direct duidelijk. We lopen een stukje terug en proberen een ander pad dat ons naar een paar woonhuizen leidt. Een mevrouw spreekt eerst haar hond toe alvorens zij ons te woord staat. Het komt er op neer dat het pad dat we zoeken achter haar huis omhoog gaat en om omlopen te verkomen mogen we over haar erf en door de tuin schuin toe. Vanaf hier loopt alles weer op rolletjes en om kwart over zeven komen we voldaan weer bij de camper terug. Ruim op tijd voor de wedstrijd Nederland-Spanje die ik gelukkig via het tweede Duitse net kan bekijken. Canal Digital heeft ons immers v.w.b. Ned 1,2 en 3 in de ban gedaan. Het verloop en de uitslag van de voetbalwedstrijd zal eenieder bekend zijn, de rest van de avond moet ik daarom nog even bijkomen van de 5-1 overwinning.

Zaterdag 14 juni – Nog een extra dagje op de camping.

Mede omdat deze camping ons zo goed bevalt en we nog niet helemaal klaar zijn met de slafelijke arbeid, hebben we besloten om nog een extra dag op de camping te blijven voordat we naar ons volgende doel Le Mont-Dore gaan.

Vanmorgen zijn we daarom druk bezig met zaken zoals wassen, haren knippen en broodje bakken. Daarna kunnen we de camper alvast zodanig gereed maken dat we morgen op tijd op pad kunnen. Even na drie uur lopen we richting Murol waar net buiten het centrum enkele winkels zijn waaronder een pizzeria. Daar aangekomen blijkt de tent pas om vijf uur open dus wandelen we weer terug naar de camping, een wandeling van een kwartier. Even na vijf uur proberen we het nog eens. Nu zijn ze wel open maar we zijn wel de eerste eters dus het duurt even voordat de bediening op gang komt. Maar rond een uur of zes, voor Franse begrippen nog vroeg, hebben we onze pizza’s op het bord liggen. We zijn allebei van mening dat we nog maar weinig keren een zo lekkere pizza hebben gegeten en met een paar wijntjes erbij zorgt men dat we dik tevreden terug naar de camper gaan. ’s Avonds werkt Aukje aan de foto’s en ik kijk naar Argentinië tegen Costa-Rica.

Zondag 15 juni – Door naar Mont-Dore N45.578630, E2.803863.

Vandaag gaan we weer verkassen. De volgende stop wordt Mont-Dore op ruim twintig kilometer rijden vanaf Murol. Na een avond met regenbuien kunnen we vanmorgen weer buiten ontbijten. Na het ontbijt pakken we zaken als de keuken, de tafel en stoelen in en kunnen na de thee op pad. Het is inmiddels toch alweer bijna elf uur geworden wanneer ik naar de receptie van de camping loop om te betalen. Hangt daar ineens een plakkaat over de openingstijden met de mededeling dat men vanmorgen vanaf tien uur tot twee uur gesloten is. De vogels blijken gevlogen want aanbellen helpt niet en ook hun auto staat er niet meer. Wat nu te doen want we willen niet zonder te betalen vertrekken. We besluiten om eerst in Murol boodschappen te doen want de winkels sluiten daar op zondag om half een. Terug bij de camping zetten we de camper pal voor de deur neer zodat we direct door hebben als er iemand thuiskomt. Intussen heb ik ook al gezocht naar een brievenbus of telefoonnummer maar volgens goed Frans gebruik doet men daar niet aan. Pas tegen twee uur komt de eigenaar die zegt een feest in de kerk van z’n kinderen te hebben bijgewoond. Na te hebben betaald rijden we alsnog weg. We rijden door Murol en langs Lac Chambon waar we een paar dagen terug hebben gewandeld. Daarna gaat de weg omhoog en nemen we een route die spectaculaire uitzichten biedt maar ook het nodige sturen vergt. Vaak in de derde versnelling maar ook stukken in de tweede versnelling rijdend leggen we het erg kronkelige traject over een smalle weg af waarbij we over de Col de la Croix St. Robert gaan. In Mont-Dore aangekomen rijden we eerst naar het ski gebied aan het einde van het stadje. We parkeren de camper en terwijl ik op onderzoek uit ga maakt Aukje de gisteren al klaargemaakte spaghettisaus warm. Het is inmiddels rond vier uur en dus te laat om vandaag nog een poging te wagen om de Puy de Sancy met 1885 meter de hoogste berg van het Centraal Massief te beklimmen. Na het eten rijden we daarom terug naar Mont-Dore en kiezen er voor om enkele dagen op de betaalde camperplaats te gaan staan. De  faciliteiten van deze camperplaats zijn niet geweldig maar we hebben wel walstroom en dat is ook weer handig. ’s Avonds verkennen we het centrum van het stadje. Het valt op dat er erg veel gebouwen staan die er op duiden dat het zo’n vijftig jaar geleden een mondain ski oord was maar inmiddels zit de sleet er goed in en aan onderhoud en renovatie doet men hier niet veel.

Maandag 16 juni – Boswandeling in de omgeving.

Aukje heeft tijdens de voorbereiding van onze vakantie een drietal wandelingen vanuit Mont-Dore voorbereid. Vandaag gaan we de eerste doen die ook de gemakkelijkste is omdat het hoogteverschil slechts een paar honderd meter bedraagt en deze grotendeels door begroeid gebied gaat. Het waait namelijk nogal stevig en bovenop de toppen van de Puys waai je dan uit je verschoning. We hopen dat de wind de komende dagen wat afneemt. Het is wel zonnig als we vertrekken en het eerste deel van de wandeling volgende we de rivier La Dordogne die hier in de buurt ontspringt en nog niet meer is dan een gezellig kletterend beekje. Wel leuk is het te zien dat de Dordogne naar het westen afwatert richting de Atlantische Oceaan terwijl de Chambon die door Murol stroomt naar het oosten gaat en zijn water uiteindelijk in de Middellandse zee loost. Gisteren zijn we dus over een waterscheidinggrens gereden.

De wandeling verloopt verder voorspoedig en met een paar rustpauzes er in zijn we kwart over drie weer terug in de camper. We drinken een pilsje waarna Aukje het eten binnen in de camper klaarmaakt omdat het buiten te hard waait. Na het eten gaan we nog naar het VVV om inlichtingen voor onze wandelingen van de komende dagen in te winnen.

Dinsdag 17 juni – Onze eerste bergwandeling deze vakantie.

Omdat er dit keer geen Alpen of Pyreneeën in de vakantieplanning zijn opgenomen is het middelgebergte van het Centraal Massief onze enige kans om van de bergen te proeven. Vandaag hebben we een wandeling over vier Puy’s uitgezocht die onderdeel uitmaken van de GR4 route. Omdat een rondwandeling op één dag te  lang zou worden zijn we van plan om ons met een taxi naar de Col de la Croix de Morand te laten brengen en vandaar terug te wandelen naar Mont Dore. We zijn voor ons doen vroeg uit de veren en om kwart voor tien melden we ons bij het VVV. Gisteren heeft men ons beloofd om vandaag voor ons de taxi te bellen zodat er geen misverstand vanwege taalproblemen kunnen ontstaan. De eerste taxi die wordt gebeld is niet beschikbaar en de tweede kan pas na de middag. Dan wordt voorgesteld om een taxi uit La Bour Boule te proberen en die blijkt pas over drie kwartier beschikbaar. We hebben geen alternatief dus we gaan akkoord. We doden de tussenliggende tijd met een wandeling door Mont Dore waarbij we ook de plaatselijke kerk van binnen bekijken. Even na half elf meldt de taxi zich en de mevrouw van de taxi brengt ons daarna snel en soepel over de kronkelige bergweg naar ons wandelvertrekpunt. Onderweg realiseren we ons dat we ons op deze manier heel wat extra kilometers lopen hebben bespaard. Zodra we zijn uitgestapt zien we tot onze verrassing een restaurant op de col. De kans om toch nog een bakkie koffie te drinken laten we ons daarom niet ontglippen. Toch beginnen we even na elven aan onze wandeling die ons direct zo’n tweehonderdvijftig meter laat klimmen. Op de top van de eerste Puy aangekomen jaagt een koude wind ons om de oren en telkens trekken er wolkenflarden langs. In de afdaling luwt het dan weer even waarna het spel zich bij de volgen top herhaalt.

Tussendoor trekt de lucht steeds even open waardoor we toch geregeld een prachtig uitzicht over de omgeving hebben. Tegen half een voel ik mijn maag knorren en even verder zien we een paar grote keien liggen waarachter we in de luwte onze lunch kunnen verorberen. De laatste Puy heeft een aparte vorm en is met 1738 meter ook de hoogste top van vandaag. Daarna gaat het bergafwaarts richting de Col de la St. Robert die we enkele dagen geleden met de camper zijn gepasseerd. Nadat we de D36 zijn overgestoken komen we in een landschap met schapen, bessenstruiken en van lieverlee ook bomen. Na een volgende rustpauze komen we bij de Grande Cascade. Vooraf hadden we er geen voorstelling van maar deze waterval blijkt werkelijk spectaculair en zeer de moeite van het bekijken waard. Men heeft ook moeite gedaan om dit mogelijk te maken en een steile trap voor ons er naast en onder langs. Met nog enkele malen een mooi uitzicht op Mont Dore bereiken we via een bospad de stad en lopen we vandaar naar de camperplaats. Al met al een prachtige wandeldag.

Woensdag 18 juni – Naar de top van de Puy de Sancy.

Op deze laatste dag dat we nog in Mont Dore zijn willen we onze plannen afronden en de hoogste berg van het Centraal Massief beklimmen. De weerberichten zijn de afgelopen dagen niet gunstig geweest en ook voor vandaag wordt er kans op onweersbuien voorspeld. Vanaf de camperplaats is de top van de berg in een dikke donkere wolk gehuld. We besluiten naar de parkeerplaats nabij de skilift te rijden en vandaar de situatie aan te zien. Daar aangekomen zien we afwisselend de top en dan weer dat deze in een donkere wolk schuil gaat. We zijn hier op ongeveer 1330 meter hoogte een stukje hoger dan op de camperplaats en het is hier ook aanzienlijk kouder. Om kwart over twaalf gaan we toch op pad. Het eerste stuk gaat relatief langzaam omhoog en als we zo nu en dan achterom kijken zie je steeds weer andere rotsformaties. Na ongeveer twee kilometer wordt het een stuk steiler. Gelukkig gaan we bergop want dan glijd je een stuk minder snel uit dan bij het afdalen. Het steile stuk houdt aan totdat we op een niveau komen waarbij we op de GR30 route uitkomen. Vanaf hier gaat het eerst een stuk horizontaal waarbij het pad achter de bergtop loopt. Dat betekent hier de luwte want tot nu toe hadden we een koude wind gevoeld die langs de bergflanken giert. De luwte komt ook goed uit omdat er zich boven ons een regenbui ontvouwt waarbij ook volop hagel naar beneden komt. We besluiten de bui eerst af te wachten. Zodra het ergste over is gaan we verder en komen nu op een stuk waar we precies over de kam gaan.

Leuk klauteren met af en toe door kettingen beveiligde stukken brengt ons uiteindelijk op het stuk waar je ook met de skilift vanaf beneden kunt komen. Het laatste stuk naar de top van de berg gaat over een houten trap om het laatste kleine honderd meter hoogteverschil te overbruggen. Op de top aangekomen blijkt het wonderwel nagenoeg windstil. Het uitzicht wisselt met de overtrekkende bewolking maar jammer genoeg is het een stuk minder dan het bij een strak blauwe lucht het geval zou zijn geweest. We gebruiken de windstilte op de top om te eten en een warm shirt aan te trekken voor de afdaling. De afdaling gaat het eerste stuk over een steil en door vulkaanlava korrels glibberig pad waar vooral Aukje moeite mee heeft. Lager gaat het smalle pad over in een breed track maar ook nu is de bedekking met lava aanleiding om voorzichtig verder omlaag te gaan. In afwijking met hetgeen onze kaart aangeeft duurt het tot aan de plaats waar de camper staat voordat we op asfalt aankomen. De afdaling was voor Aukje door de vereiste concentratie een inspannende tocht waarbij ze voor het eerst naar asfalt heeft verlangd. Om vier uur stappen we de camper in en even later begint het te regenen. In de stromende regen rijden we naar La Bourboule waar we bij Lidl en de Simply Markt inkopen doen voor de komende dagen. Sinds de Puy de Dôme hebben we geen grote supermarkt meer van binnen gezien, een welkome verassing derhalve. Bij de Simply Markt tanken we ook gelijk goedkoop diesel. Inmiddels hebben we wel trek gekregen, sinds de boterham op de top van de Puy de Sancy hebben we niets meer gegeten. In La Bourboule gaan we op zoek naar een snack bar maar we kunnen niets beter dan een pizza tent vinden. Met twee pizza’s gaan we terug naar de camper. Plots herinner ik mij dat Nederland tegen Australië voetbalt en dat het daar inmiddels al rust is. We besluiten de camper een stukje buiten het stadje op een parkeerplaats te zetten zodat we de pizza kunnen eten en tegelijkertijd voetbal kunnen kijken. Dat eerste lukt goed maar we kunnen waarschijnlijk door bomen of rotsen geen TV ontvangen. We besluiten om dan maar door te rijden naar een camperplaats op dertig kilometer afstand. Daar aangekomen blijkt deze inderdaad conform de beschrijving rustig maar voor ons gevoel ligt de plek te verlaten, loop schuin af en ook hier zullen we door de bomen geen TV kunnen zien. Ik had nog een andere camperplaats opgezocht, ongeveer zeventig kilometer verder. We besluiten erheen te rijden hetgeen een prachtige rit door mooi berglandschap over verlaten wegen oplevert. Tegen dat het donker wordt parkeren we de camper op de camperplaats aan het Lac de Feyt N45.144542, E2.036615 bij het plaatsje Servières le Chateau. Het blijkt een prachtige plaats aan het water waar we met nog twee andere campers staan en kunnen genieten van een zwoele avond. Om tien uur kan ik nog net de tweede helft van Spanje tegen Chili kijken.

Donderdag 19 juni – Het laatste stuk naar Rocamadour.

Vanmorgen is de hemel staalblauw en de temperatuur is al vroeg in de morgen aangenaam. De camperplek blijkt ideaal aan het meertje gelegen en heerlijk rustig. We ontbijten lekker buiten en tegen de tijd dat we dit op hebben komen er een paar namaak cowboys aangelopen. Wat moeten die hier nu? Dit wordt even later duidelijker als er ook een auto met paardentrailer aan komt rijden, weer even later gevolgd door enkele ruiters op paarden. Bij elkaar is het een gezelschap van ongeveer zes paarden, zes mannen en een paar vrouwen. Nadat alles gezadeld is stappen ze op de oever van het meer af. Na enig aandringen geneert Aukje zich niet om foto’s van het tafereel te maken en bij terugkomst bij de camper vertelt ze dan men de paarden aan het water van het meer liet wennen. Uiteindelijk gingen de paarden tot aan hun buik in het water. 

Nadat we alles in de camper op orde hebben gemaakt vertrekken we voor de rit naar Rocamadour. Doordat we gisteren onverwacht een groot stuk hebben afgelegd hoeven we vandaag ruim vijf en zeventig kilometer te rijden, waarvoor de TomTom anderhalf uur heeft uitgerekend. Ook nu gaat de rit door een mooi groen landschap met steeds een aaneenschakeling van klimmen en dalen. Onderweg stoppen we voor een koffiepauze waarna we rond drie uur in de buurt van Rocamadour komen. Aukje heeft bij het plannen van de vakantie een camping uitgezocht die wat verder van Rocamadour ligt hetgeen niet zo handig is voor onze geplande wandelingen. Vandaar dat we eerst bij een paar campings die gaan kijken die vlakbij Rocamadour liggen. Onze keuze valt uiteindelijk op camping Le Paradis du Campeur N44.804785, E1.627905. We installeren ons op een plek waarbij we niet alleen internetbereik hebben en TV kunnen kijken, maar ook maximaal profijt van onze zonneluifel hebben. De temperatuur is vandaag al boven de 25 graden gestegen en er is nog geen wolkje aan de lucht. ’s Avonds kunnen we lekker bijkomen, Aukje buiten en ik binnen bij Engeland tegen Uruguay.

Vrijdag 20 juni – Wandelen door de Vallee de l’Azour.

Rocamadour dankt zijn naam aan Sint Amadour die deze rots in de vroege middeleeuwen uitkoos als zijn woonplaats. De rots ligt op een kalksteenplateau op de rand van de valle de l’Azour. Deze vallei, of eigenlijk meer een smalle kloof, strekt zich tot ongeveer vier kilometer ten oosten van Rocamadour uitstrekt. Wij willen vandaag een wandeling maken door de kloof en hebben daarvoor een rondwandeling vanaf de camping uitgezet. De wandeling gaat eerst in oostelijke richting door een vrij vlak landschap. Een mooi gebied maar niet spectaculair om doorheen te wandelen. Na ongeveer vier kilometer moeten we een stuk een spoorbaan volgen. Plots komt een vrij jonge man ons tegemoet gelopen die paniekerig vraagt of wij een man van ongeveer tachtig jaar hebben gezien die net zo’n pet op heeft als ik draag. Na ons negatieve antwoord springt hij weer in z’n auto om kennelijk verder te zoeken. We lopen verder en nu gaat het pad langzaam omlaag totdat we onder in een smal dal aanlanden, de Vallee de l’Alzour, waar we tegen de een hoge rotswand aankijken, het einde of het begin van het dal. We volgen nu gedurende ongeveer vijf kilometer het pad dat vlak naast een thans droogstaande rivier loopt en kronkelen zo mee met de grillig gevormde bochten in de vallei. Onderweg komen we langs verschillende in verval geraakte watermolens. Ook is de vallei drukt bevolkt met vlinders. Na een erg mooie wandeling bereiken we de Rocamadour dat op een hoge rots boven ons ligt. Via een steile klim komen we uiteindelijk terug op de camping.

Zaterdag 21 juni – Opnieuw door de Vallee de l’Azour.

Vandaag maken we een wandeling door dezelfde vallei als gisteren maar nu starten we waar we gisteren de vallei hebben verlaten. We lopen daarom eerst omlaag naar de voet van het stadje Rocamadour en gaan vandaar verder langs de rivierbedding. We komen weer langs een voormalige molen die nu als restaurant dienst doet. Dit deel van de vallei is wat meer ontsloten en in plaats van over een smal pad lopen we nu het eerste stuk over asfalt en vervolgens over een track. De vallei is hier ook minder smal en afgetekend dan tijdens de wandeling van gisteren. Na een kilometer of vier kruisen we de rivierbedding een paar maal en lopen daarna de vallei uit. Dit gaat via een stevige klim want we waren inmiddels afgedaald tot ongeveer honderd meter boven zeeniveau en we stijgen tijdens de klim naar uiteindelijk zo’n tweehonderd tachtig meter. Het resterende stuk terug naar de camping doet aan het landschap van het eerste stuk gisteren denken. Na een wandeltocht van ongeveer drie en half uur zijn we weer terug op de camping.

‘s Avonds gaan we het stadje Rocamadour alvast verkennen. De echte bezienswaardigheden zijn weliswaar gesloten maar we willen de sfeer van het stadje proeven en ook zien hoe het als het in de schijnwerpers staat er uitziet. We zijn van plan om overmorgen, als na het weekend er minder toeristen zijn, terug te gaan om alles uitgebreid te bekijken.

Zondag 22 juni – Fietstocht in de omgeving.

Aukje heeft bij het voorbereiden van de vakantie een fietstocht in de omgeving van Rocamadour in de planning opgenomen. Hoewel ik nogal sceptisch ben over de fietsmogelijkheden in het Centraal Massief van Frankrijk, de steile klim volgt de andere, wil ik het toch proberen. Omdat het weerbericht voor vandaag kans op onweersbuien in de middag geeft willen we op tijd vertrekken, iets waar we tijdens de vakantie echt moeite voor moeten doen. Vroeg in de morgen tikt de regen echter op het camperdak. Het weerbericht zit er naast, maar wij mogen nog een tijdje in bed blijven. Tegen de tijd dat we normaliter ontbijten is het inmiddels weer droog geworden en tegen elf uur schijnt zelfs de zon weer. Om elf uur gaan we op pad voor een fietstocht van ongeveer dertig kilometer die zoveel mogelijk over binnenwegen. Al vrij direct na het vertrek gaat de weg behoorlijk omhoog en wel zodanig dat ik besluit een stukje te lopen. Daarna gaat het vooral omlaag waarmee ik uiteraard minder moeite heb. Toch is het dikwijls oppassen geblazen omdat er flinks wat bochten in de smalle weg zitten en er soms ook gravel op de weg ligt. Na een uurtje fietsen houden we in een gehuchtje pauze waarbij we ons vochtverlies een beetje wegwerken. Daarna gaat de route over een mooie asfaltweg en is het enige oponthoud de koffiestop die Aukje plotseling aankondigt. Na de lekkere koffie van het restaurant slaan we een stukje verder linkskaf een binnenweggetje in. Via een leuke passage waarbij we onder een huis door rijden komen we langs de rivier de l’ Ouysse te rijden. Dit stuk had Aukje vooral op het oog toen zij de route bedacht. Ongeveer tien kilometer rijden we over een track met mooie natuur vlak langs de rivier waarbij we alleen kleine hoogteverschillen hoeven te overwinnen. Dat is anders als we bij de laatste zeven kilometer van de fietstocht arriveren. Dat gaat gestaag omhoog waarbij van ongeveer honderd meter naar tweehonderd en tachtig meter klimmen. Het is warm   en de zon schijnt onbarmhartig. Maar we geven niet op en we bereiken zonder afstappen het hoogste punt waarna het nog twee kilometer naar de camping is. Daar aangekomen blijkt het vijf en dertig graden in de schaduw. Uitpuffen maar niet echt afkoelen dus. Het blijft de hele avond warm met om elf uur nog een temperatuur van acht en twintig graden.

Maandag 23 juni – Rocamadour bekijken.

Omdat het in het weekend extra druk is met dagjesmensen hebben we het plan opgevat om dat op maandag te doen. We zijn een paar dagen geleden ’s avonds foto’s wezen maken omdat het dan stil is op straat maar de basiliek was toen gesloten.

Vannacht werden we eerst opgeschrikt door een hagelbui maar vanaf vier uur ging het pas goed los toen zich een flinke onweersbui aandiende. Nadat het onweer voorbij was bleeft het nog tot een uur of negen regenen maar toen klaarde de lucht langzaam aan op. Het was inmiddels ook lekker afgekoeld al zou de temperatuur later op de dag toch weer richting vijf en twintig graden gaan.

Vandaag vertrekken we van de camping van Rocamadour en stallen de camper eerst op een parkeerplaats. Als we klaar zijn in Rocamadour rijden we naar camping Du Port in Creysse dat op twintig kilometer rijden ligt. Het Château ligt boven op de rots met een loodrechte wand en de basiliek is halverwege tegen de rots aangeplakt. Vanaf het château waarbij we de camper hebben geparkeerd nemen we de trap met op elke hoek een kruiswegstatie naar beneden totdat we bij de basiliek aankomen. Deze blijkt zeer de moeite van het bekijken waard met naast een grote kerk ook nog enkele kapelletjes. Verder naar beneden is een straat met eeuwenoude huisjes en verschillende poorten die nog uit de twaalfde eeuw stammen. De straat is tegenwoordig omgedoopt in een winkelstraat met de bekende snuisterijen voor de dagjesmensen. Rocamadour is niet voor niets na Lourdes de meest bezochte bedevaartplaats van Frankrijk. Na een paar uur hebben we het wel gezien en lopen via een omweg door het aangrenzende plaatsje l’ Hospitalet waar we gelijk wat boodschappen kopen weer terug naar de camper.

Dinsdag 24 juni – Onthaasten in Creysse N44.883559, E1.598497.

Na ons drukke programma van de afgelopen weken willen we even op adem komen voordat we weer terug naar Nederland rijden. Hiervoor hebben we de camping van Creysse uitgekozen die prachtig in het groen ligt en waar toch maar een handjevol andere campinggasten zijn. Het is vandaag prachtig weer met een lekker windje erbij. Na de middag gaan we te voet het eeuwenoude dorpje ontdekken waarbij vooral het vroegere château uit de twaalfde eeuw de aandacht trekt. Verder houden we een rustige dag met wat internetten, voetbal kijken en lekker buiten zitten.

Woensdag 25 juni – Op de fiets naar de grotten van Lacave.

Het onthaasten moet niet ontaarden in nietsdoen, dat is althans volgens mij de gedachte van Aukje toen ze het plannetje voor een fietstocht in de omgeving bedacht. Omdat is toch wel wat opzie tegen het weer de heuvels intrekken bij de huidige temperaturen, komt er een ander plan naar voren. Een bezoek aan de grotten in de buurt. De grotten van Lacave liggen op elf kilometer en die van Gouffre Paridou op bijna twintig kilometer. We hebben niet echt een voorkeur en daarom stel ik voor om op de fiets naar de grotten van Lacave te gaan. De route naar Lacave is langs de rivier de Dordogne en dus grotendeels vlak. Omdat de Fransen gewoonlijk van twaalf tot twee een werkonderbreking voor de lunch houden zijn deze alleen van negen tot twaalf en van twee tot half zes open. We besluiten dat de ochtendperiode voor ons een te grote uitdaging is en kiezen dus voor de middag. Om twee uur start ik met pannenkoeken bakken en om kwart over drie is ook de afwas aan kant en vertrekken vanaf de camping. Onderweg zit er toch nog wel een klimmetje in het parcours maar om vier uur staan we bij de kassa van de grot. De eerstvolgende (en tevens laatste) rondleiding begint even na half vijf. Het eerste stuk worden we met een elektrisch aangedreven treintje de grot in gereden waarna een flinke klim via de trappen omhoog voert totdat we in een grote ruimte aankomen. Vandaar voert de rondleiding via gangen naar verschillende ruimten waar steeds weer een verzameling stalagmieten, stalagtieten en kolommen te bewonderen valt. Op de bodem van de ruimte ligt vaak een grote plas waarin de aan het plafond hangende pronkstukken prachtig in het water spiegelen. Ook valt op dat je veel van de objecten van dichtbij kunt bekijken. Na een toer van een uur en vijftien minuten worden we weer met het treintje naar de uitgang vervoerd en stappen we op de fiets voor een rit naar de camper.

Vrijdag 27 juni – De tweede etappe naar Dom-le-Mesnil  N49.691801, E4.839323.

Toen we gisteren de camper op het plein vlak voor het monument voor de gevallenen uit beide wereldoorlogen parkeerden, vroeg ik me nog even af of men dat wel gepast zou vinden. Vanmorgen bij het wakker worden hoorden we vrij veel rumoer van auto’s maar ook stemmen van mensen. Een blik uit het raam maakte duidelijk dat we onderdeel waren geworden van de weekmarkt die vandaag werd gehouden. Achter ons stond een bestelauto en naast ons stond een markkraam. Men had de markt vlak naast ons opgebouwd en gedaan alsof we er niet waren. Gelukkig was er nog een uitgang voor ons opengelaten.

Nog verbaasd door hetgeen ons was overkomen starten we de camper en verlieten het dorp om enkele kilometers verderop te stoppen voor het ontbijt. Daarna gaat de reis verder richting Reims, waarbij we onderweg ons nog bijna klem rijden doordat de TomTom ons een verkeerde straat in stuurt. Vanaf Reims werd de Route Nationale een snelweg tot we vlakbij Dom-le-Mesnil zijn. Via een binnenweg bereiken we de camperplaats die we voor vannacht hadden uitgekozen. Deze blijkt in het gehucht Pont-a-Bar, nabij een sluis uit het Canal des Ardennes. Een prachtplek met uitzicht op zowel de sluis als het kanaal en met gras voor de deur. Er staat maar  één andere camper waarbij zich later op de avond nog een andere camper zal voegen. Ook nu verkennen we de omgeving te voet, waarbij we door een opkomende regenbui na enige tijd weer terug naar de camper worden gedreven.

Zaterdag 28 juni – De laatste loodjes.

Om zeven uur word ik vanmorgen wakker en omdat we ons realiseren dat we vandaag thuis nog boodschappen in huis moeten halen besluiten we een beetje voort te maken. Het is buiten windstil en een aangename temperatuur. Alle reden daarom om het ontbijt buiten klaar te maken en op te eten. Nadat de afwas gedaan is en de boel is ingepakt begint het te regenen en we vertrekken onder een dreigende lucht met de spetters op de ruiten. We rijden via Sedan naar Bouillon waar we België binnen gaan. De regen is van enkele druppels in een stortvloed veranderd , wat op de soms slecht onderhouden Belgische wegen geen prettig verschijnsel is. We rijden richting Namen en daarna naar Brussel. Inmiddels is het weer droog geworden en bij Wavre, even voor Brussel, maken we een koffiestop. Daarna verder totdat we rond drie uur bij de Herenhof in Alphen parkeren. Hier doe ik de boodschappen terwijl Aukje patat met hamburger scoort om onze honger te stillen. We eten de patat in de camper op en rijden vervolgens het laatste stukje naar huis waar we rond vijf uur aankomen. Uit met de pret !!!!!!