Woensdag 19 september – Er op uit.

Vanmorgen starten we met het inladen van de camper en rond half twee rijden we de straat uit. Nog vóór de spits blijkt het op de A1 toch al behoorlijk druk met vooral vrachtverkeer. Vanaf de afslag bij Bathmen gaat de route over smalle weggetjes door het groen en krijgen we alvast een voorproefje van het coulissen landschap dat ons de komende dagen te wachten staat. Met een omweg rond Almen om over het riviertje de Berkel te komen, bereiken we onze camping Groot Besselink. De naam doet anders vermoeden, maar het blijkt een nieuw aangelegde mini-camping met maar een veertigtal staanplaatsen. We hebben vrije keuze op de, in het naseizoen, voor driekwart lege, camping en vinden al snel een plek met vers groen gras en alle gemakken van stroom, water en afvoer. Nadat onze aankomst met een pilsje is gevierd maken we ons op voor een niet al te lange rondwandeling in de omgeving.  Almen ligt ingeklemd tussen het Twenthe Kanaal en de Berkel en richting het kanaal lopend komen we eerst door een halfopen gebied waar verschillende boerderijen en woonhuizen staan met een prachtig uitzicht op zowel weiland als bossages. Zoiets lijkt ons ook wel wat en als we langs een woning aan een bospad komen, spreken we de bewoner aan. Hij blijkt 13 jaar geleden vanuit Rotterdam naar hier verhuisd en heeft de voormalige timmermanswoning met driekwart hectare erbij kunnen kopen. Ook in dit buitengebied is het huis, op de riolering na, aangesloten op alle nutsvoorzieningen en zelfs een aansluiting met glasvezelkabel ligt in het verschiet.

Verderop lopen we een paar kilometers langs de oever van het kanaal en valt het ons op dat er toch nog vrij veel vrachtschepen op dit uur van de dag passeren. Met een boog bereiken we de dorpskern van Almen. Het is een echt brinkdorp, dus komvormig met straatjes rondom een centraal plein en het dorp kent hoofdzakelijk vrijstaande bebouwing. Aan de huizen te zien bevinden de bewoners zich hier niet aan de onderkant van de samenleving en als we later de prijzen van de huizen zien, blijkt dat ook hier de woningmarkt gekte heeft toegeslagen. Met het nog prachtige weer is het gezellig druk en wordt de tegenover de uitspanning 'De Hoofdige Boer' (de koppige boer die niet van een nieuw bruggetje gebruik wilde maken) gelegen theetuin druk bezocht. Ernaast is een museum dat gewijd is aan de dichter A.C.W. Staring die in de Achterhoek is geboren en het grootste deel van zijn leven op kasteel De Wildenborg in Vorden heeft doorgebracht. Vanuit de dorpskern van Almen is het nog maar een klein stukje terug naar de camping waar we nog juist vóór donker arriveren.

Donderdag 20 september – De Trage tocht van Almen.

Voor vandaag staat een grotere rondwandeling op ons programma. De van Wikiloc geplukte Trage tocht van Almen brengt ons zowel door het bos als langs de rivier de Berkel. Voordat we hieraan kunnen beginnen moeten we eerst even flink onze neus snuiten… lees en huiver. Op de vroege ochtend staan met dit mooie weer, alle ramen open en doen we na het ontbijt buiten de afwas. Maar terwijl we daarmee bezig zijn, ruiken we plots een poeplucht en even later komt een groot landbouwwerktuig op de naast de camping gelegen akker langs die een wolk gedroogde mest niet alleen over de akker verspreid, maar met de harde wind ook over de camping en daarmee over onze camper. Zowel van binnen als buiten wordt de camper voorzien van een nevel mestdeeltjes die bepaald niet naar bloemetjes ruikt. Ook de vaat en het afwaswater moeten er aan geloven, zodat we onze afwas actie meteen staken en proberen te redden wat er nog te redden valt. Nadat de camper zo goed mogelijk is schoongemaakt en de afwas voor vanavond is weggezet, rest alleen nog de poeplucht. Om daaraan te ontsnappen gaan we eerst maar op pad voor de wandeling. We lopen via een lange laan het bos in en het eerste bankje dat we tegenkomen kiezen we uit als koffiedrinkplek, want aan koffie zijn we inmiddels wel toe. Ook nu is ons geen rust gegund, want vanuit de boomtakken boven ons worden we ‘bekogeld’ door beukennootjes. Ook verderop in het bos is het herhaaldelijk raak en komen er met tussenpozen eikels en kastanjes omlaag. Tevreden stellen we vast dat het ondanks de horrorberichten door de droogte tijdens de afgelopen zomer, ook dit jaar nog wel meevalt met de oogst aan ‘bosvruchten’. De route volgend komen we later langs een natuurgebied waarbij het vlonderpad waarover we lopen, aangeeft dat het eigenlijk onder water zou moeten staan. Toch nog een restant van de mooie afgelopen zomer denken we maar. In de buurt van onze lunchplek passeren we het landgoed Velhorst en na de lunch volgen we een paar kilometers de oever van de kronkelende Berkel voordat we Almen bereiken. Na nogmaals een snuffeltocht door de dorpskern bereiken we tegen half vijf weer de camping waar de poeplucht inmiddels blijkt opgetrokken.

Vrijdag 21 september – Via Zutphen naar huis.

Vandaag alweer de laatste dag en dat vooral vanwege het weer dat voor vandaag wordt voorspeld. Code geel in het westen van het land en een groot regenfront dat in de ochtend over trekt, zo is ons beloofd. Vanmorgen blijkt het wel een stuk kouder en het is ook zwaar bewolkt, maar van wind en regen hebben we nog geen last. Het lukt om alles in te pakken voordat de eerste regenspetters zich aandienen. Op weg naar huis willen we het oude Hanzestadje Zutphen aandoen waarvoor gisteren al een gegidste rondleiding is geboekt. Maar niet als we ter plekke weg waaien en/of regenen natuurlijk. De buienradar vertelt ons dat het rond elf uur droog zal zijn dus we nemen de gok en rijden naar de camperplaats van Zutphen die aan de Houtwal ligt. Vandaar gaan we te voet naar het VVV en krijgen op weg erheen al een indruk van het mooie centrum van het stadje. We worden hartelijk ontvangen, krijgen koffie aangeboden en blijken bovendien de enige liefhebbers voor vandaag. De VVV medewerkster is enthousiast over Zutphen en informeert of wij op de hoogte zijn van het bewezen Vikingenverleden van de stad. Als we om elf uur met de gids de stad in gaan is het droog en in de stad is ook weinig te duchten van de harde wind. We lopen door het centrum en bij de verschillende gebouwen waar we langskomen volgt natuurlijk uitleg, waarbij het opvalt dat de gids moeite heeft om tijdig de juiste woorden paraat te hebben. Aukje maakt ondertussen foto’s en zo brengen we, het oude centrum verkennend, moeiteloos de toegemeten anderhalf uur door. Na het afscheid van de gids lopen we terug naar de camper, waarbij op weg erheen bij een viskraam een visje te scoren is, die we in de camper, samen met vers gezette koffie, oppeuzelen voordat we de thuisreis aanvaarden. Ondanks dat het vrijdagmiddag is valt de drukte mee, zodat we rond een uur of vier de camper weer naast het huis parkeren en kunnen terugkijken op een paar fijne dagen 'weg in eigen land'.