Dag 26 - Woensdag 22 september - Santillana del Mar.

Na de koffie lopen we het centrum in en halen eerst even wat info op bij het toeristenbureau. Vervolgens volgen we, samen met honderden andere toeristen, de aanbevolen wandelroute die ons langs oude huizen en over keienstraten voert. Een echt middeleeuws plaatsje dat pas goed tot zijn recht zou komen zonder al die toeristen. En mede door de toeristen is zowat elk huis tot een winkeltje of eetgelegenheid omgetoverd. Nog steeds leuk om te bezoeken, maar voor ons is zou het nog leuker zijn als het commerciële gehalte een stuk lager zou zijn. Aan het einde van onze rondwandeling bezoeken we een pizzeria zodat er vandaag niet gekookt hoeft te worden.

Dag 27 - Donderdag 23 september - Werk aan de winkel.

Vandaag moet de was weer worden gedaan en daarna ook de wekelijkse boodschappen. Voor dat laatste zoeken we de supermarkten van de stad Torrelavega op. Maar de wasserettes daar zijn zonder parkeerplek voor onze camper. Maar geen nood, gisteren zagen we in Santillana vlak naast de pizzeria een wasserette met een groot parkeerplein erbij. Vanmorgen op tijd uit de veren dus, want de wasserette zou volgens Google om acht uur open gaan en dan zijn er ook nog weinig concurrenten om te wassen en te parkeren. Om half negen staan we op een bijna leeg parkeerterrein bij de wasserette, maar die blijkt (zonder openingstijdvermelding) toch gesloten. Om negen uur nog steeds dicht en ook de plaatselijke slager weet hierop geen antwoord. Pas tegen tien uur kunnen we terecht en daarna weten we driemaal een grote trommel te vullen. In de tussentijd komt een Spaanse parkeerwachtster ons manen om weg te gaan. Nou ja, we hoeven niet echt weg want we hebben betaald, de camper moet ongeveer vijftien meter worden verplaatst. Waarom? Wie zal het zeggen want onze oude plek blijft verder leeg. Na het wassen rijden we een stukje terug naar het stand van Playa de Tagle bij het dorp Suances voor een korte kustwandeling. 

De prachtige kust bij Playa de Tagle nabij het dorp Suances

Vervolgens de komen de boodschappen in Torrelavega aan de beurt en tegen het einde van de middag zoeken we de kust weer op met als doel camping Arnia in Liencres. Die blijkt sinds een week gesloten zodat we verder de kust volgen naar camping Virgen del Mar een paar kilometer verderop. Eindelijk rust. 

Dag 28 - Vrijdag 24 september - Even bijkomen en bijwerken.

Na de bezigheden van gisteren doen we het vandaag, vrijdag, wat rustiger aan en brengen de dag op de camping door. Niet dat er helemaal niets wordt gedaan, want de huishoudelijke klusjes zoals wc legen, water tappen en afvoeren gaan gewoon door. En Aukje is ook druk doende om de was weer op te vouwen en keurig in de kastjes te stoppen. En we maken alweer plannen voor de komende dagen. We willen in deze omgeving een drietal wandelingen maken en de eerste daarvan staat voor morgen op het programma.

Dag 29 - Zaterdag 25 september - Alweer op pad.

Vandaag trekken we de wandelschoenen weer aan. Even buiten het plaatsje Liencres ligt parallel aan de kust een heuvelrug. Over deze heuvelrug voert een wandelpad waarvandaan je een prachtig uitzicht hebt op de kust. Het start- en eindpunt van de wandeling ligt op zeven kilometer van onze camping. Veertien kilometers extra over asfalt vinden we niet leuk, vandaar dat we er met de camper naar toe willen rijden. Maar op zaterdag en met bovendien mooi weer is het extra druk langs de kust. Met Google hebben we een parkeerplaats bij een sporthal gespot en naar verwachting zal daar wel een plekje zijn om de camper te stallen. De wandeling wordt daardoor iets langer, maar naar al snel blijkt hoeven we daar geen spijt van te hebben. Pittig steil omhoog dat wel, maar daarna volgt een reeks spectaculaire vergezichten.

Weer terug op de camping besluiten we nog voor een ommetje in de omgeving met als doel een kijkje op het strand van Virgen del Mar. Maar voordat we daar aankomen, komen we langs een mega groot kerkhof. En je raadt het al, daar kan Aukje niet zomaar langs lopen. Uiteindelijk komen we toch nog bij het strand en dat blijkt ook nu weer een verrassing. Het is even daarvoor laagwater geweest en dat levert weer een aantal mooie foto's met rotsformaties op.

De lange muur aan de achterzijde van het enorme kerkhof

Dag 30 - Zondag 26 september - De mooiste kustwandeling van deze vakantie.

Volgens de beschrijvingen kun je in deze streek prachtige kustwandelingen maken. Vandaag gaan we zien wat er van deze bewering klopt. Opnieuw moet de camper er aan geloven, want ook de wandeling van vandaag ligt op ongeveer zeven kilometer van de camping waar we nu verblijven. Vandaag is het zondag met stralend weer en bovendien zijn we niet zo vlot als gisteren. Toch lukt het ons nog om een van de laatst beschikbare plaatsen te parkeren. Na de koffie gaan we gewapend met onze GPS op stap en komen direct uit bij Playa de Cerrias. We vallen met de neus in de boter, want het is bijna eb en aan de overkant zien we prachtige rotsformaties uit het water steken. Een Spanjaard waarmee ik aan de praat raak vertelt dat dit stuk kust (vanwege de grilligheid) de Costa Rota wordt genoemd, de gebroken kust, wordt genoemd. Verrassend mooi en als we het kustpad naar Playa de Somocuevas volgen worden we steeds weer verrast door de rotsformaties die in het echt toch altijd veel mooier uitkomen dan op de foto. De route volgt de kust tot aan het strand van Playa de Canallave waar een friettent op ons wacht. Weer terug bij de camper kijken we voldaan terug een op prachtige middag, zowel wat betreft de wandeling als het weer.

Vanaf het strand van Playa de Cerrias

Links Playa de Somocuevas (het naaktstrand)

Dag 31 - Maandag 27 september - Verkassen in de regen.

Een bewolkte lucht en even later regen op het camper dak. Caramba! Daar hadden we niet op gerekend, want voor vandaag stond er nóg een kustwandeling op ons programma. Maar ja, met donker weer en regen heeft het niet veel zin om op pad te gaan en zou het een anticlimax worden ten opzichte van gisteren. Het was de de bedoeling om na afloop door te rijden naar de volgende camping. Nu het wandelen er niet in zit melden we ons na een rit van drie kwartier bij camping Playa Arenillas in Islares. Hier wachten we beter weer af voor ons volgende doel: een bezoek aan Bilbao.

Dag 32 - Dinsdag 28  september - Nog niet naar Bilbao.

Deze camping was uitgekozen omdat ja vanaf hier met een bus naar Bilbao kunt reizen. Een afstand van vijf en dertig kilometer en een leuk busreisje, dat leek ons wel wat. Maar bij aankomst op de camping bleek er een addertje onder het gras. Er is geen rechtstreekse busverbinding. Je moet eerst met een minibusje naar een volgend dorp en vandaar gaat er een bus (via de snelweg) naar Bilbao. Tien kilometer meer en een reistijd van ongeveer twee uur en terug ook weer natuurlijk. Bovendien gaat de minibus maar om de paar uur. Geen aanlokkelijk plan derhalve. En last but not least werkt het weer ook al niet mee. Voor vandaag wordt regen verwacht, al blijkt dat achteraf weer mee te vallen. Wij vermaken ons wel en hebben hier tegen de avond nog een rondwandeling langs de rotskust gemaakt.

De bootjes hebben een beschut plekje in de baai. Het is momenteel laag water met ongeveer drie meter tijverschil

Dag 33 - Woensdag 29  september - Naar het Guggenheim museum

Vandaag gaat het toch gebeuren: Een bezoek aan Bilbao. Bilbao heeft geen campings, maar wel een grote camperplaats met flink wat voorzieningen. En deze ligt in de buitenwijk Alta Mira (Hoog uitzicht) en dat geeft ons vanuit de camper een mooi uitzicht over de stad. Met de camper erheen kost ons zo'n drie kwartier, waarbij het laatste stuk flink moet worden geklommen. Nadat we ons hebben geïnstalleerd is er nog voldoende tijd om de stad te bezoeken en met name het wereldberoemde Guggenheim museum staat voor vandaag op het programma. Buslijn 58 stopt vlakbij de camperplaats en gaat om de twintig minuten naar het oude centrum van de stad, de Casco Viego. Van daaruit is het nog zo'n twee kilometer te voet voordat het glinsterende bouwwerk in zicht komt. Het blijkt niet druk vandaag en voor slechts 6 p.p. staan we binnen. Het gebouw is heel bijzonder en vinden we zowel van buiten als van binnen ook heel mooi.

De moderne kunst kan ons, op enkele onderdelen na, minder bekoren. Na twee uur hebben we het wel gezien en zoeken we de bus weer op.

Dag 34 - Donderdag 30 september - Bilbao bekijken.

Op de tweede dag van ons verblijf hier gaan we de stad Bilbao bekijken. Weer dus met de bus vanaf de camperplaats naar het centrum, waar eerst het VVV wordt opgezocht. Gewapend met een plattegrond met daarop vermeld de bezienswaardigheden, lopen we direct door naar het oude gedeelte, de Casco Viejo. Bilbao is in 1300 gesticht en in de eeuwen daarna pas langzaam groter geworden. Inmiddels is het een stad met ongeveer 345 duizend inwoners en als je de agglomeratie meerekent bijna 1 miljoen. Lange tijd was het een onaantrekkelijke industrie- en havenstad. Toen eind vorige eeuw een ontvolking op gang kwam heeft men getracht het tij te keren door stadsvernieuwing door te voeren. Zo werd het Guggenheim museum een publiekstrekker en heeft men de infrastructuur opgekrikt door onder meer twee metrolijnen aan te leggen. Het Bilbao van nu heeft dus twee gezichten, het oude gedeelte (de Casco Viego) met smalle straatjes en een nieuw veel groter deel met brede straten en moderne hoogbouw. Al met al vinden we het een beetje tegenvallen.

Het Plaza Mayor

Dag 35 - Vrijdag 1 oktober 30 september - Weer een stukje verder naar het oosten.

In tegenstelling met onze heenreis, waarbij in vier dagen meer dan vijftienhonderd kilometer werd afgelegd, gaan we sindsdien steeds met maar kleine stapjes verder of beter gezegd: richting huis. Ook vandaag rijden we nog geen honderd kilometer van Bilbao naar het kustplaatsje Zumaia. Waarom Zumaia? Het ligt aardig op de route richting de Spaanse grens en bovendien is er een goede camping die in deze tijd van het jaar nog geopend is. En, niet onbelangrijk, in de omgeving van kunnen we ook van alles ondernemen. Op weg ernaartoe stoppen we bij een supermarkt om voor de boodschappen. Het blijkt een Eroski supermarkt, een merk dat in Baskenland populair is. Bovendien een supermarkt die mega groot is, groter nog dan de meeste Franse Hypermarche's. Men heeft alles wat we nodig hebben, maar nog veel meer waar we niet naar op zoek zijn. En dat maakt het boodschappen doen weer minder eenvoudig.

Dag 36 - Zaterdag 2 oktober - Zumaia verkennen.

Onze camping ligt op een kwartiertje lopen vanaf het centrum van Zumaia. En de weg ernaartoe gaat langs een goed wandelpad langs de rivier. Het plaatsje met ruim tienduizend inwoners ligt aan de monding van twee rivieren, waardoor het een natuurlijke haven heeft met een scheepswerf en een grote jachthaven. Ook staat Zumaia bekend omdat het de plek is waar je het natuurfenomeen Flysch kunt vinden. Dit zijn rotsformaties die zijn ontstaan ​​door de combinatie van verschillende sedimenten. Het is prachtig om te zien hoe de verschillende lagen als platen tegen elkaar zijn gestapeld. Wij maken een wandeling om de Flysch te bekijken en lopen daarna door het centrum weer terug naar de camping.

Dag 37 - Zondag 3 oktober - Een dagje ophokken.

Toen we hier aankwamen was het prachtig weer en rond de 24 graden. Ook gisteren was het af en toe zonnig en vooral in de avond voor Nederlandse begrippen ongekend zwoel met eenzelfde temperatuur. Tegen middernacht veranderde het plots. Felle rukwinden maakten dat de schotelantenne snel moest worden ingedraaid en even later diende de eerste regen zich aan. De hele nacht rukte de wind aan de camper en de regen erbij maakte dat er van slapen niet veel terecht kwam. Vandaag overdag is de wind wat afgenomen maar tot ver in de middag blijft het een natte boel buiten. Niet gek dat de meeste kampeerders van de camping vertrokken zijn. Wij zingen het hier nog wel even uit. Want waar moet je met dit weer anders naar toe en bovendien wordt voor morgen een weersverbetering voorspeld. 

Dag 38 - Maandag 4 oktober - Wandelen vanuit Zarautz.

Na de regen van gisteren belooft het vandaag weer zonnig te worden, dus tijd om er weer op uit te trekken. Je hebt vanuit hier niet alleen volop wandelmogelijkheden, maar ook het openbaar vervoer is goed verzorgd. Daarom pakken we vandaag de trein naar het richting San Sebastian gelegen plaatsje Zarauts en wandelen vandaar terug naar de camping. Over een pad dat niet pal langs de kus gaat, maar de GR121 van het St. Jacobspad volgt. Een breed en prima beloopbaar pad dat tussen de wijngaarden door slingert. Zo te zien moeten de kleine trosjes nog verder groeien en rijpen voordat ze worden geoogst. De kleine witte druiven zijn op dit moment nog niet erg smaakvol, maar ja, we kwamen ook eigenlijk om te wandelen en niet om te snoepen.

Het is vandaag 'Ansichtkaarten weer' en dat levert een mooie foto van het plaatsje Getaria op

Tegen het einde van de wandeling komt Zumaia in zicht

Dag 39 - Dinsdag 5 oktober - Wisselvallig weer.

Gisteren was een dag met prachtig weer, maar vandaag is het weer mis. Niet zoveel regen als zondag en ook geen wind erbij, maar toch voldoende om kletsnat te worden. Binnenblijven dus, al waagt Aukje zich tussen de buien door om de wasmachine vol te stoppen. Het is opvallend hoe wisselvallig het weer deze vakantie is, al moet worden gezegd dat het daarbij steeds toch erg zacht aanvoelt. Ook vandaag hoef je vanwege de temperatuur geen jas aan.

Dag 40 - Woensdag 6 oktober - Met de trein naar San Sebastian.

Bilbao is de hoofdstad en ook de grootste stad van Spaans Baskenland of Euskadi, zoals de Basken het zelf noemen. Maar San Sebastian (of Donostia volgens de Basken) moet veel mooier zijn. Wij gaan vandaag bekijken of dit inderdaad het geval is. San Sebastian ligt op ongeveer 35 kilometer vanaf Zumaia en er zijn campings die dichterbij de stad liggen. Maar vanuit Zumaia gaat elk half uur de Euskotren en een ritje van 40 minuten met deze boemeltrein lijkt ons ook wel wat. Voor de prijs hoef je het niet te laten, want die bedraagt maar 2 euro 75. Prominent aanwezig is de grote baai, Bahia de la Concha, waar de bezienswaardigheden zoals de oude stad, de heuvel Urgull, een mooie boulevard en niet te vergeten het Palacio Miramar aan liggen. We halen eerste een plattegrond en extra info op bij het toeristenbureau en bezoeken daarna een tweetal kerken voordat deze vanwege de siësta tussen de middag gaan sluiten. Daarna is het tijd voor de koffie en vervolgens beklimmen we heuvel Urgull met onder meer een Engelse begraafplaats. Boven op het oude kasteel een levensgroot beeld geplaatst, dat vanaf elke plek rondom de baai is te zien. De oude binnenstad ziet er zeer verzorgd uit met een keur aan klassieke gebouwen die de rijkdom uit het verleden weerspiegelen. We boffen dat het vandaag prachtig weer is zodat we de rest van de dag al wandelend door de oude stad en rond de baai doorbrengen voordat we aan het begin van de avond de trein weer opzoeken.

Panoramafoto van de Concha baai met rechts de oude stad en daarboven de heuvel Urgull

De Eerste Carlistenoorlog

De Eerste Carlistenoorlog was een burgeroorlog die van 1833 tot 1839 duurde. De aanleiding was een opvolgingskwestie. Toen koning Ferdinand VII na de Spaanse onafahankelijksoorlog tegen Napoleon weer terugkwam in Spanje, had hij twee dochters en geen mannelijke opvolgers. Hij verving daarom de z.g. Salische Wet waardoor zijn broer Carlos op de troon zou komen door de z.g. Pragmatische Sanctie zodat zijn dochter Isabella hem zou opvolgen, hoewel zij pas drie jaar oud was. Spanje was in die tijd een sterk verdeeld land. Uiteindelijk ontstonden er twee kampen met in elk kamp verschillende supporters en ook het buitenland ging zich ermee bemoeien. De Carlisten stonden sterker op het platteland, maar de Liberalen (het andere kamp) kregen steun van onder meer Frankrijk, Portugal en Groot Brittannië. Welke de laatste het Westminster Legion stuurde. Geen van de partijen wist de oorlog beslissend te winnen. Later volgde nog een Tweede Carlistenoorlog (1856-1849), een Carlistenopstand in 1860 en een derde Carlistenoorlog (1872-1876).

Op de Engelse begraafplaats van de heuvel Urgull zijn Engelse officieren begraven die tijdens de Eerste Carlisten oorlog (1836-1837) in de omgeving van San Sebastian zijn gesneuveld.

Palacio Miramar

De banden tussen het Spaanse koningshuis en San Sebastian dateren vanaf de tijd dat koningin Isabella II van Spanje (inderdaad de dochter van koning Ferdinand II uit de tijd van de Carlistenorlogen), als zomerresidentie verkoos om zich te baden in de Cantabrische Zee. Deze band werd versterkt door koningin Maria Christina, die na het overlijden van haar man, koning Alfons XII, ook besloot haar zomers door te brengen in de stad. Zij gaf opdracht tot het bouwen van het Paleis van Miramar aan La Concha, op de grond van het voormalige klooster van San Sebastián el Antiguo. Later zijn er verbouwingen geweest en zijn onder meer de tuinen toegevoegd.  Inmiddels is het paleis in handen van de gemeente gekomen. Door de inbreng van Spaanse koningshuis werd San Sebastian een geliefd oord voor de toenmalige Europese Jetset en verkreeg het zijn statige karakter met rijk versierde gebouwen die thans nog zichtbaar zijn.

Dag 41 - Donderdag 7 oktober - Zumaia revisited.

Eigenlijk zouden we vandaag een lange wandeling willen maken. Maar na ons bezoek aan San Sebastian gisteren is onze overtuiging dat dit niet goed zou uitpakken, dus besluiten we het vandaag rustig aan te doen. Afgelopen zaterdag tijdens ons bezoek aan het nabijgelegen Zumaia bleek het half bewolkt. Bovendien was het bijna hoogwater en om de flysh structuren goed te kunnen zien heb je eigenlijk eb nodig. Inmiddels is het tij zodanig verlopen dat het rond één uur laagwater is. Een tijdstip dat prima overeenkomt met het tijdschema van onze wekker. Hieronder nog wat foto's van de flysh.

Dag 42 - Vrijdag 8 oktober - Wandelen van Deba naar Zumaia.

Vandaag loopt de wekker om zeven uur af. Op ons programma staat een kustwandeling van ongeveer vijftien kilometer vanuit het Deba naar Zumaia. Niet bijzonder lang op het eerste gezicht, maar het parcours met een flink aantal klimmetjes en afdalingen maakt dat we er voor ons doen vroeg mee willen beginnen. Ook vandaag is het, net als de afgelopen twee dagen, weer stralend weer. Om negen uur trekken we de camperdeur achter ons dicht en wandelen naar het treinstation voor een ritje met de boemeltrein naar Deba. Daar moeten we direct al omhoog, maar gelukkig heeft de gemeente ervoor gezorgd dat er er een tweetal openbare liften zijn die onze beenspieren de eerste meters ontlasten. Maar daarna moeten we zelf aan de bak. Een prachtige en afwisselende wandeling volgt en maakt dat we (ook door de pauzes) pas om vier uur in Zumaia arriveren. Een heerlijke pizza zorgt ervoor dat wanneer we om half zes weer thuis zijn er niet hoeft te worden gekookt. Tevreden kijken we terug op een prachtige wandeldag. 

Afwisselend een heuvel op en dan weer afdalen tot op zeeniveau maakt de wandeling best wel inspannend

Dag 43 - Zaterdag 9 oktober - Vanuit Spanje net even de grens over.

Dag 44 - Zondag 10 oktober - De omgeving verkennen.

Twee dagen vroeg op maakt dat we het vandaag rustig aan doen. Na de koffie maken we een ommetje in de omgeving. Via de achteruitgang van de camping lopen we naar nabij gelegen dorpje Socoa dat een leuke haven met een oud fort erbij heeft. Op zondag is het er met het mooie weer van vandaag gezellig druk. zodat het een genot is om een paar uurtje al slenterend in deze omgeving door te brengen.

St. Jean de Luz aan de overzijde van de baai

Dag 45 - Maandag 11 oktober - Een dagje niksen.

Vanaf morgen willen we langzaamaan huiswaarts rijden. Vandaag een dagje heerlijk in het zonnetje zitten en verder niets ondernemen. Dus ook geen foto's vandaag, maar ja, Aukje heeft de afgelopen tijd al wel haar best gedaan dacht ik zo.

Dag 46 - Dinsdag 12 oktober - De eerste etappe op weg naar huis.

Aanstaand weekend willen wij weer thuis komen. Het weekend kiezen we, omdat het dan vooral in België en Nederland minder druk is op de weg wat betreft vrachtverkeer. Wat het vrachtverkeer betreft vielen we vandaag wel met onze neus in de boter. Op de A63, de snelweg naar Bordeaux, was het volgens ons ongewoon druk met vrachtverkeer dat zich in lange colonnes voortbewoog. En ook elkaar zo nu en dan inhalen, wat ook weer het nodige oponthoud oplevert. Toch konden we om half drie, na een ritje van 278 kilometer, de camper op het terrein van Camping Chez Gendron bij Saint Palais parkeren. Een eenvoudige camping op het Franse platteland en prima geschikt voor een overnachting. Morgen verder.

Dag 47 - Woensdag 13 oktober - Van Saint naar Saint.

Het is opvallend hoeveel plaatsnamen in Frankrijk met Saint beginnen. Afgelopen nacht verbleven we op een camping nabij het plaatsje Saint Palais. Een naam die vaker voorkomt in Frankrijk, zodat men er ter verduidelijking de streeknaam aan vastknoopt. Vandaag is ons doel het plaatsje Saint Georges-les-Bailargeaux. We kiezen de overnachtingsplaatsen niet vanwege de naam, maar of er een goede en betaalbare camping is die in dit jaargetijde nog geopend is. Vandaar dat er vandaag maar 206 kilometer moet worden gereden, zodat we al vroeg in de middag op de camping arriveren. De camping is het hele jaar geopend en vandaag zijn we zowat de enige gasten. Niet erg, want wij houden wel van een beetje rust en privacy.

Dag 48 - Donderdag 14 oktober - Parijs is niet ver meer.

Joop Zoetemelk zei vroeger tijdens de Tour de France vaak: Parijs is nog ver. Maar voor ons geldt vandaag dat Parijs vlakbij is. De camping waar we vandaag na een rit van ruim drie honderd kilometer ons bivak opslaan, ligt op maar twintig kilometer van de Franse hoofdstad. Een prima camping zo blijkt. Het hele jaar geopend en verharde plaatsen met bovendien een treinverbinding met Parijs loop loopafstand. Niet alleen geschikt op doorreis maar ook als honk om Parijs of Disneyland te bezoeken. Oh ja, de rit van vandaag was comfortabel. Bijna driehonderd kilometer tolweg gaat wel snel maar is ook wel saai.

Dag 49 - Vrijdag 15 oktober - Op een doordeweekse dag door Parijs.

In de regel weten we het zo uit te kienen dat het weekend is als we door Parijs rijden. Maar ditmaal liggen we een dag vóór op ons schema en is het pas vrijdag. Niettemin wagen we de gok en wachten maar af wat we zullen tegenkomen. Dat blijkt in de praktijk mee te vallen, want het totale oponthoud bedraagt ongeveer een kwartier. Wel regelmatig langzaam rijden en stilstaan, maar nergens langer dan een paar tellen. Dat maakt dat we rond drie uur ons al kunnen melden bij camping Du Chateau & de Oseraie in het plaatsje Fuilliéres op ongeveer honderd kilometer van de grens met België. Een chique naam voor een mooie camping die tot in de puntjes verzorgd overkomt. De camping is het hele jaar geopend en wat ook belangrijk is: de snackbar is vanavond geopend. Geen koken en geen afwas vandaag.

Dag 50 - Zaterdag 16 oktober - De laatste loodjes.

Vandaag de spreekwoordelijke laatste loodjes, of beter: de laatste kilometers. De wekker is op zeven uur gezet zodat we na het ontbijt en de het afwassen op tijd kunnen vertrekken. De rit verloopt zonder moeilijkheden of oponthoud al zijn er vandaag, zaterdag, verrassend veel vrachtauto's op de weg. Waar is de tijd gebleven dat er alleen doordeweeks werd gewerkt? Halverwege de middag zijn we weer thuis en kan het uitruimen van de camper aanvangen. Zie de hoofpagina van dit verslag voor een samenvatting van onze ervaringen tijdens deze vakantie.